کاهش میل جنسی زنان شایع ترین مشکل جنسی در بین زنان است. این عارضه اغلب با زنان یائسه همراه است، تعداد فزاینده ای از زنان جوان نیز از کاهش میل جنسی زنان شکایت دارند. میل جنسی پایین در زنان مسن بیشتر شایع است، اما زنان جوان آن را خیلی آزاردهنده تر می دانند. زنان در اوج زندگی و در اوج باروری بر این باورند که وقتی بیعلاقگی به رابطه جنسی برای هفتهها یا ماهها ادامه دارد، مشکلی در آنها وجود دارد. در واقع میل جنسی در زنان پدیده ای پیچیده است که در نوسان است و می تواند تحت تأثیر عوامل مختلف فیزیولوژیکی و روانی قرار گیرد.
هیچ استانداردی در مورد میل جنسی یک زن یا تعداد دفعات صمیمیت جنسی زوجین وجود ندارد. تعداد طبیعی برقراری رابطه جنسی، مقداری است که برای هر دو شریک رضایت بخش است و برای هر زوج این تعداد متفاوت است. میل جنسی پایین، یا اختلال علاقه وبرانگیختگی جنسی زنان، همانطور که از نظر علمی شناخته شده است، فقط با سطوح پایین میل جنسی مشخص نمی شود، بلکه با سطح پریشانی که زن یا شریک زندگی او ایجاد می کند مشخص می شود. کاهش میل جنسی برای بسیاری از زنان جوان ناراحتکننده است و میتواند فشار زیادی بر رابطه وارد کند و این تنش میتواند میل را بیشتر مهار کند و مشکل را بدتر کند. اما اغلب می توان عواملی را که موجب کاهش میل جنسی زنان می شود را شناسایی کرد و اقدامات اصلاحی برای احیای مجدد میل انجام داد.
دلایل کاهش میل جنسی زنان
عوامل روانشناختی مؤثر بر میل جنسی زنان میتواند از باورها و نگرشهای مرتبط با جنسی، تا تصویر بدنی ضعیف و همراه با اعتماد به نفس پایین، سابقه ضربه و تروما، اضطراب و افسردگی متغیر باشد. پیامهایی که یک زن در طول تربیتش از طرف خانوادهاش و فرهنگ اطرافش دریافت میکند، میتواند بهشدت بر نحوه نگرش و بیان جنسی خود تأثیر بگذارد.
در ادامه روند زندگی یک زن تجارب جنسی وجود دارد که او با آنها روبرو می شود، که می تواند از عدم تحقق تا آسیب زا بودن رابطه متغیر باشد. علاوه بر این، ارتباط ذهن و بدن و میزان رضایت از بدن از عوامل تاثیر گذار در میل جنسی زنان است که باید در نظر گرفته شود.
هرگونه احساسات افراد می تواند بر میزان میل جنسی تاثیر مستقیم بگذارد. به عنوان مثال، احساسات مضطرب و افکار نگران کننده همراه با آن منجر به سفتی و تنش می شود، همچنین خلق افسرده و منفی بافی منجر به بی حالی و بی حسی در رابطه و در نتیجه کاهش میل جنسی زنان می شود. زنانی که با این مسائل دست و پنجه نرم می کنند می توانند با مراجعه به روانشناس خوب و بهترین مشاور زوجین اقدام به برطرف سازی این اختلالات کنند.
کاهش علاقه به رابطه جنسی نیز با عوامل مختلفی مرتبط است. سطوح متفاوت علاقه جنسی، اختلاف نظرهای حل نشده، ارتباطات ضعیف، و همچنین درگیریها در مورد صمیمیت، قدرت و کنترل بین شرکا میتوانند منجر به کاهش میل جنسی زنان شوند.
در حالت کلی از دلایل کاهش میل جنسی زنان می توان به موارد زیر اشاره نمود:
استرس
استرس باعث ترشح کورتیزول (هورمون اصلی استرس) می شود. در کوتاه مدت، کورتیزول به ما کمک می کند تا با استرس مقابله کنیم، که چیز خوبی است. اما هنگامی که استرس روز به روز افزایش می یابد، کورتیزول می تواند به طور مزمن افزایش یابد و این همان جایی است که معمولاً مشکلات شروع می شود. کورتیزول بخشی از سیستم جنگ یا گریز ما است که می تواند منجر به کاهش میل جنسی زنان شود. برانگیختگی جنسی مستلزم آرام کردن سیستم سمپاتیک و فعال شدن سیستم عصبی آرام بخش است .
تمرینهای تنفس عمیق، مدیتیشن و پیادهروی، همگی فعالیتهایی هستند که میتوانند به کاهش استرس و فعال کردن سیستم پاراسمپاتیک کمک کنند.
افسردگی
افسردگی یک عامل مهم در کاهش میل جنسی زنان است به طوری که برخی از داروهای ضد افسردگی مشکل را حتی بدتر می کنند. این اختلال معمولاً با علائم دیگری از جمله خستگی، احساس غم یا ناامیدی، تغییر در الگوهای خواب یا تغییر در اشتها همراه است. اگر زنی مشکوک به افسردگی است، کمک گرفتن از بهترین مشاور بسیار مهم است.
خستگی
عدم خواب کافی و درنتیجهخستگی از جنله مواردی است که می تواند در مقابل برقراری رابطه میان زوجین و در نتیجه کاهش میل جنسی زنان باشد. راهبردهای خواب کافی شامل کمی زودتر به رختخواب رفتن، کاهش مصرف کافئین و خوابیدن به موقع در صورت امکان است. همچنین برنامه ریزی برای برقراری رابطه جنسی در صبح، زمانی که سطح انرژی ممکن است بهتر باشد، می تواند کمک کند.
داروها
برخی از داروهای تجویزی می توانند منجر به کاهش میل جنسی زنان شوند. رایج ترین آنها شامل قرص های ضد بارداری، داروهای ضد افسردگی خاص و داروهای فشار خون است. حتی آنتی هیستامین هایی که برای علائم آلرژی مصرف می شوند می توانند به خشکی واژن کمک کنند. بررسی داروها (از جمله داروهای بدون نسخه) با پزشک برای بررسی اینکه آیا تنظیم دوز یا تغییر دارو ممکن است کمک کند، بسیار مهم است.
مشکلات هورمونی
مشکلات هورمونی در زنان در هر سنی رایج است و چندین مشکل هورمونی مختلف وجود دارد که می تواند منجر به از دست دادن میل جنسی شود.
در حالی که تستوسترون به طور معمول هورمون مردانه در نظر گرفته می شود، برای زنان نیز بسیار مهم است. افکار و خیالات جنسی را تحریک می کند و بدن را برای رابطه جنسی آماده می کند و با افزایش جریان خون به ناحیه تناسلی برای تحریک و روان سازی واژن، بدن را آماده می کند.
سطوح پایین تستوسترون در زنانی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند و در زنان بالای 40 سال رایج است و منجر به خشکی واژن، از دست دادن علاقه به رابطه جنسی و عدم برانگیختگی می شود.
استروژن پایین ناشی از یائسگی اغلب منجر به تغییرات فیزیکی مانند خشکی واژن و حتی رابطه جنسی دردناک به دلیل نازک شدن بافت های واژن می شود. هیچ کس به احتمال زیاد علاقه ای به صمیمیت در صورت دردناک شدن ندارد!
درمان کاهش میل جنسی زنان
در راستای درمان کاهش میل جنسی زنان، هر دو طرف باید متعهد به غلبه بر مشکلات و برقراری ارتباط صریح و صادقانه باشند، چه به تنهایی یا با کمک یک مشاور خانواده.
همان طور که پیش از این گفته شد کاهش میل جنسی در یک زن ممکن است ناشی از یک علت فیزیولوژیکی باشد یا ممکن است به دلیل ترکیبی از مسائل جسمی، روانی و رابطه محور باشد.
بهبود خواب و کاهش استرس اقدامات عالی برای شروع هستند. ارزیابی پزشکی گام بعدی خوبی برای بررسی داروهای تجویزی و رسیدگی به مشکلات هورمونی است.
عملکرد جنسی در زنان پیچیده است و بسیاری از عوامل دیگر نیز می توانند دخیل باشند. مشکلات رابطه جنسی، سابقه سوء استفاده جنسی یا تجاوز جنسی، و شرایط پزشکی زمینهای مانند سرطان یا دیابت نیز میتوانند با میل جنسی تداخل داشته باشند.
- زنان اغلب به دلیل خجالت، شرم یا احساس ناامنی در مورد اینکه احساسات جنسی عادی چگونه باید باشد، صحبت نمی کنند یا برای این مشکل کمک نمی جویند، بسیاری از زنان حتی نمی دانند که راه حل هایی در دسترس است. گفتگو در مورد میل جنسی و یادگیری در مورد گزینه های درمانی ممکن است به زنان بیشترکمک کند تا پاسخ های مورد نیاز خود را پیدا کنند.
- برخی از داروها، از جمله قرص های ضد بارداری و داروهای ضد افسردگی، می توانند میل را مهار کنند و تغییر دارو یا تغییر دوز ممکن است تنها چیزی باشد که برای درمان کاهش میل جنسی زنان لازم است.
- بسیاری از بیماری ها می توانند بر میل جنسی تأثیر بگذارند، از جمله دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و شرایط عصبی، از این رو آزمایش خون می تواند مشکلات تیروئید، کلسترول یا کبد را شناسایی کند.
- نوسانات هورمونی، به ویژه آنهایی که با بارداری، زایمان و شیردهی مرتبط هستند، میل جنسی را تحت تأثیر قرار می دهند. همچنین استرس، خستگی و اختلال ناشی از متولد شدن نوزاد، ترمز بیشتری بر صمیمیت زوجین می گذارد.
کلام آخر
حتی روابط طولانیمدت و موفق نیاز به مراقبت دارد چرا که ممکن است به ورطه سقوط برسد. نوع صمیمیت عاطفی که زنان در آغاز یک رابطه به دنبال دستیابی به آن هستند، ممکن است دقیقاً همان چیزی باشد که بعداً منجر به کاهش میل جنسی زنان می شود. از این رو بسیار مهم است که به کشف یکدیگر ادامه دهید، معاشقه کنید، فرصت هایی برای دیدن یکدیگر در نقش های مختلف ایجاد کنید، به عبارت دیگر هیجان را در رابطه تان ادامه دهید.
گرفتار شدن در کارهای روزمره و مسئولیتهایی که زمان و انرژی کمی برای صمیمیت باقی میگذارند، بسیار برای یک رابطه مضر است از این رو می توانید برای محکم کردن رابطه بین خود و همسرتان برای یکدیگر پیامک یا ایمیل عاشقانه بفرستید، برای شام بیرون بروید، بی دلیل به خانه هدیه بیاورید، برای سفر برنامهریزی کنید، با هم صحبت کنید و در کل رابطه خود را در اولویت قرار دهید.
به طور کلی بهترین راه برای مقابله با کاهش میل جنسی زنان، شناسایی علت اصلی آن است. هر چیزی که مانع لذت بردن باشد، قابل غلبه است.
بیشتر بخوانید=> مشکلات جنسی و نحوه درمان آن